Ενότητα 6 . Το κορίτσι

Το κορίτσι

από τη συλλογή Ο ήλιος ο Ηλιάτορας 

Ας θυμηθούμε άλλα ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη που έχουμε διαβάσει αλλά και τραγουδήσει

Η Μάγια 

από τη συλλογή Τα ρω του Έρωτα

Η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
μέσ' απ' τους ουρανούς περνά.
Κάποτε λίγο σταματά
στο φτωχικό μου και κοιτά.

-Γεια σας τι κάνετε; Καλά;
-Καλά. Πώς είναι τα παιδιά;
-Τι να σας πω εκεί ψηλά τα
τρώει τ' αγιάζι κι η ερημιά.

-Γι αυτό πικραίνεσαι κυρά,
δε μου τα φέρνεις εδωνά;
-Ευχαριστώ μα 'ναι πολλά
θα σου τη φάνε τη σοδειά.

-Δώσε μου καν την πιο μικρή
τη Μάγια την αστραφτερή.
-Πάρ' την κι έχε λοιπόν στο νου
πως θά 'σαι ο άντρας τ' ουρανού.

Λάμπουνε γύρω τα βουνά,
τα χέρια μου βγάνουν φωτιά.
Κι η Πούλια πόχει εφτά παιδιά
φεύγει και μ' αποχαιρετά.

Η ποδηλάτισσα 

από τη συλλογή Τα ρω του Έρωτα

Το δρόμο πλάι στη θάλασσα
περπάτησα που 'κανε κάθε
μέρα η ποδηλάτισσα.

Βρήκα τα φρούτα που 'χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που 'πεσε απ' το χέρι της.

Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.

Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που 'μοιαζε με δάκρυ.

Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού 'ναι
πού 'ναι η ποδηλάτισσα.

Την είδα να περνά πάνω
απ' τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.

Την τρίτη νύχτωσ' έχασα
τ' αχνάρια της, στους ουρανούς

άναψαν τα φανάρια της

Το τρελοβάπορο 

Από τη συλλογή Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες "βίρα μαινα"

Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ τις δυό μεριές

Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο
κι έχει λόστρομο αθώο, ναύτη πονειρό.

Απο τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.

Ελα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,

Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπετναους τους αλλάξαμε

Κατακλεισμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε,

Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινο τον Ηλιο τον Ηλιάτορα!

 

Οδυσσέας Ελύτης

More PowerPoint presentations from MAD VALIA 




Σήμερα φτιάαμε   σύθετες λέξεις με  τις λέξεις ήλιος και νερό. Μετά κάθε ομάδα έφτιαξε το δικό της ποίημα χρησιμοποιώντας κάποιες από αυτές. Κάθε μαθητής έγραφε δύο στιχάκια και συνέχιζε ο επόμενος. Μετά τα επεξεργάστηκαν μόνοι τους και νάτο το ποίημά μας

Νερολούλουδο πετάει 

στον πολύχρωμο αέρα
 και τα δέντρα που περνάει 

λαμπυρίζουν στον αιθέρα

Ελα τώρα ηλιόδεντρο,

έλα μέσα στον μπαξέ

Το φωτόδεντρο κάνει σαν τρελό

κι οι νερομέλισσες βουτάνε χαρωπές.

 Στο ηλιόδεντρό  μου  πάνω
στο δάσος με τη θάλασσα

με τους νεροδαίμονες σκαρφαλώνω

 Με μια νεροπεταλούδα  κολυμπώ

το βράδυ σαν πηγαίνω

 καιτο νεροφέγγαρό μου 
βλέπω.

Στο νεροκάραβό μου μπήκα 

και στη φωτοχώρα βγήκα

Με το πρόσωπο υγρό, 

νεροφέγγαρο καλώ

Φαίξε μες στον ποταμό

νά ΄βγει το ηλιόψαρο

Οι νεροδαίμονες θα ΄ρθουν

για πάντα στο βυθό θα σε κρατούν

πάψε πια να τργουδάς

και στο σπίτι σου να πας

΄΄Ηλιος και νερό μαζί

κάνουν το ηλιόνερο

γιαυτό αυτό σημαίνει 

ότι ο ήλιος το ζεσταίνει

Ο νεροδαίμονας ο δυνατος 

δεν γίνετ' ηλιοκράτορας

γίνετ' όμως νεροκράτορας

στο καράβι μου αν μπεις

στο λιμάνι θα βρεθείς

φτιάχναμε δεντρόσπιτο

πετούσε μακριά

το χτίζαμε ξανά 

μα έβγαζε φτερά

Το λευκό μου το καράβι

θα με πάει στο λιμάνι

Νεροδαίμονας σκληρός 

έγινε καλός γιατρός

με το μικρό του βαλιτσάκι

θα με πάει στο νησάκι

και ωνάζει δυνατά

άσε πια τα παγωτά,

ένα νερόμηλο τη μέρα

το γιατρό τον κάνει πέρα